Naar Zubiri

1 september 2015 - Cizur Menor, Spanje

Om 6.30 werden al veel pelgrims wakker en begon het geritsel van plasticzakjes en het inpakken van ieders rugzak. Ik vertrok ook al vroeg uit Roncevalles  om de ergste warmte voor te zijn. Eerst kreeg ik nog wat tips van Hospitalero Helmut, dat was prettig en handig. In het eerste dorp Burguete gingen veel mensen ontbijten , ik liep een eindje door om bij de bakker brood te halen en koffie te drinken. Ook leuk ! De Spanjaarden zijn erg aardig en behulpzaam en vaak krijg ik als groet:"bon camino!" Ook van jonge mensen en kinderen. Oudere mannen die mij een hand willen geven, willen mij dan tevens omhelzen en zoenen: daar trap ik mooi niet meer in. Na het dorpje Espinal steeg de weg weer flink en het werd ook weer warmer. Het is mooi in Navarra, lieflijke dorpjes met mooie huizen en boerderijen en bakken met kleurige bloemen, veel geraniums . Groene weiden met schapen en koeien, er wordt heerlijke kaas gemaakt. De weg naar Zubiri was lang en op het einde ook zeer verraderlijk , want er kwam nog een heel moeilijke afdaling over steenslag. Heel lastig als je al moe bent!  Ik liep min of meer gelijk op met Tracy en Mark , een Australisch echtpaar. We hielpen elkaar een beetje om de moed erin te houden. In Zubiri waren alle accomodaties al bezet, maar we konden nog in de sporthal terecht ,op een matras! Wat een avontuur! We waren niet de enigen die daar bleven overnachten. De  was ging in de wasmachine en wij gingen naar het dorp met nog twee Amerikanen om het pelgrimsmenu  te eten. Ja, dat bestaat ook! Nu ,jullie vragen je wellicht af hoe dat slaapt in zo'n sporthal : prima ! Want iedereen is doodmoe na al dat gewandeld in de zon en van alle indrukken. 

1 Reactie

  1. Gerva:
    1 september 2015
    Haha, die denken natuurlijk......zo'n jonge blom, die willen we wel kussen. Leuk dat je nu toch wel veel andere pelgrims ontmoet. En ja......als je moe bent, slaapt het overal lekker.