Ponferrada

Hallo allen, 

Eigenlijk ben ik niet meer in Ponferrada , maar ietsje verder al. Elke dag is weer een avontuur. Vooral vind ik het spannend waar ik terecht zal komen om te slapen . Na Astorga heb ik een zijweg genomen naar een klein dorpje : Castrillo de los Polvares, een mooi  dorpje met straatjes met kinderkopjes en oude huizen met overhangende balkons en daaraan bakken met rode geraniums . Er was geen pelgrim te bekennen , ook wel eens fijn . Het dorp leek bevolkt met oude mannetjes en vrouwtjes sommige in zwarte kledij. De rust was weldadig. Ik was er al vroeg en had ook al snel de Albergue Municipal gevonden . De deur zat op slot , maar er hing een briefje dat ik de sleutel kon halen in het huis met de trap naast de kerk. Zo gezegd, zo gedaan. Na het aanbellen kwam er een bejaarde señora , die ik duidelijk te zien uit bed had gebeld. Ik kreeg een heel verhaal in het Spaans waar ik geen touw aan vast kon knopen . Uiteindelijk werd het haar duidelijk dat ik in de Albergue wilde slapen. Daarop gebaarde ze dat ze zich ging aankleden. Haar man was ondertussen ook verschenen en samen liepen we naar de herberg. En toen kwam de aap uit de mouw : de Albergue  moest nog worden schoongemaakt . Mari ging boven poetsen en Francisco, die heel trots was op zijn naam: dezelfde als de paus , ging samen met mij de keuken opruimen . Ondertussen waren ze voortduren tegen mij aan het praten , maar ja....Ik begreep wel dat er geen winkel in het dorp was en dat de restaurantjes pas na 16 uur open waren . Ik heb mijzelf ingeschreven en een stempel in de credential gezet, want Francisco was zo bibberig dat hij dat niet kon doen . Na de schoonmaak liepen we samen naar hun huis terug, omdat ik het overnachten nog moest betalen. 5 euro. In de Albergue konden 8 mensen slapen, het was er super! Fijne douche , keuken met alles erop en aan . En wat een rust! De bakker kwam nog langs , dus ik had weer brood en cakejes. En ik heb uren op een bankje in de zon gezeten met uitzicht op de heuvels en de bergen in de verte. In vertrouwen had ik ook nog de sleutel van de Albergue meegekregen. Die nacht heb ik daar  alleen geslapen, de deur zat op slot, mij kon niets gebeuren.  Na Ponferrada loop ik nu in Galicië , ook fijn. Vandaag door wijngaarden , huisjes met  moestuintjes ernaast, appelboomgaarden , ik heb ook enorme pompoenen gezien . In de verte zie ik weer de bergen. Daar loop ik over twee dagen !