La Rioja

Hallo lezers,

Ik heb al zo lang niet geschreven , dat ik al lopend al in een andere Spaanse provincie ben aan gekomen.Excuses genoeg, hoor: geen WiFi, ziek geweest, geen tijd, geen zin.

Eigenlijk loop ik elke dag, het wordt een gewoonte. 's Morgens vertrekt iedereen heel vroeg, sommigen beginnen al met lopen als het nog donker is. Ik vertrek meestal vlak voor zonsopgang, ongeveer om 7 uur. De zonsopgang is hier prachtig, de lucht kleurt rose en blauw in allerlei varianten vlak voordat de zon opgaat achter de bergen. 

Na Puente la Reina veranderde het landschap wat en op weg naar Villafuerta moest ik af en toe flink klimmen  , maar ook hele stukken door rode modder baggeren. Ik heb overnacht in Casa Magica, inderdaad een betoverende herberg! In een oud huis , ik sliep in een soort alkoof. Verder was het op de kamer een Amerikaanse aangelegenheid, nog 4 jonge dames uit de USA. In de herberg verder nog: een veranda met hangmatten en yogaruimte, en Angela, de alleraardigste gastvrouw . En Miguel , die 's avonds een heerlijke paella gekookt had. Allerlei oude bekenden , sommige ken ik nog van Orisson, logeerden er ook.We hadden veel schik met ons allen. 

De dag daarop liep ik naar Villamajor de Montjardin , ik voelde mij erg beroerd . Misselijk en je-weet-wel. Vooral dat laatste is erg ongemakkelijk tijdens het lopen met een rugzak en de w.c. is in de bosjes. Gelukkig was ik al bijtijds bij het dorpje, eerst naar de kerk , een oud mannetje stak een kaarsje aan voor mij! In herberg Hogar snel naar bed en een extra deken mee, want ik had het erg koud . De volgende dag ben ik toch nog 7 km gaan lopen, naar Los Arcos, waar ik een beetje in de watten werd gelegd door de Vlaamse Hospitalero's van herberg Isaac Santiago. Snel medicijntjes gehaald bij de farmacie en toen was ik al weer wat opgeknapt . Los Arcos is een heel gezellig plaatsje, vind ik.

De volgende dag was ik al weer voldoende opgeknapt om weer verder te lopen.De weg naar Viana was vrij vlak, dus ik schoot lekker op. Het pad liep door korenvelden, langs olijfboomplantages en wijnbouwvelden en ook wel langs amandelbomen en walnootbomen. In Viana de eerst de beste herberg genomen, Izar, ik heb wel eens. wat leukers gezien, maar alla....een internationaal gezelschap op de kamer, waaronder een Spaans gezin, de moeder heeft borstkanker gehad en loopt de hele route naar Santiago uit religieuze overtuiging . De vader en twee kinderen volgen haar met de auto. Met Leida , ook een kamergenote , ging ik in stad wat eten, Mark en Tracey waren er ook , zij hadden via anderen gehoord dat ik ziek was geweest. Ja,  ik ben al reuze bekend hier op de weg!